Karakteromschrijving
Een herdershond, trouw, intelligent, volgzaam en makkelijk te trainen. Maar is dit ook zo voor de Hollandse herder?
Om de Hollander te begrijpen zullen we een flinke tijd terug moeten gaan in de tijd, de 19e eeuw. De Hollander werkte samen met de herder op de weide en heide om te helpen met de kudde schapen op zijn plek te houden en te verplaatsen. Dit deed de hond zelfstandig, de hond moest intelligent en zelfstandig genoeg zijn om zelf keuzes te kunnen maken. De herder moest kunnen vertrouwen op dit instinct.
Later toen de schaapskuddes verdwenen en daarmee ook een grote populatie aan Hollanders heeft de boer de Hollander op een andere manier ingezet, melkkarren trekken, erf en het daarbij behorende vee te bewaken en zelfs helpen koeien op stal te zetten.
Nou klinkt dit stukje wel heel mooi en romantisch, een allround hond die van alle markten thuis is maar wat staat hier nou eigenlijk?
De Hollander, de karakteromschrijving die gold in de 19e eeuw en nu anno 2013 nog steeds.
De Hollander is een hond met een grote dosis zelfstandigheid en absoluut niet slaafs zoals mensen denken wanneer men het heeft over een herdershond. Deze zelfstandigheid mondt uit in het beter denken te weten in situaties. Wij als baas kunnen wel zeggen, dat de Hollander moet gaan zitten zodat ie een koekje verdient, maar daar denkt een Hollander vaak heel anders over. Dat vogeltje wat net weg vliegt, dat plukje gras wat even bestudeerd moet worden, die andere hond die even geregeld moet worden, er zijn tal van dingen en situaties die een Hollander vaak belangrijker vindt dan een stom snoepje of een in zijn ogen nutteloos gegeven commando. Hard aanpakken heeft geen zin, de hond zal zich afsluiten voor je en dit komt de relatie niet ten goede. Het vergt creativiteit om met de zelfstandigheid om te gaan, je zal echt leuker moeten zijn dan de situatie waar de hond zijn focus op heeft gelegd. Sommige mensen zien dit als last, andere mensen zien dit als een uitdaging.
De Hollander heeft van nature de eigenschap dingen te regelen, dat moesten ze bij de schaapskudde ook en dat doen ze vandaag de dag nog steeds. Het is geen onbekend fenomeen dat ze graag dingen najagen, katten, joggers, onzekere honden/kleine honden in sommige gevallen zelfs brommers of auto’s. Dit gedrag moet je in goede banen leiden, anders is er geen houden aan. Over het algemeen zullen ze niet bijten, schapen mogen ze ook niet bijten maar dat neemt niet weg dat het wel vervelend is als de hond ergens achteraan gaat en dit probeert te stoppen. We kunnen wel boos worden maar over het algemeen ben je gewoon stomweg te laat met reageren.
Bovengenoemd gedeelte mag misschien negatief over komen maar het is belangrijk te weten waar je aan begint als je een Hollander neemt. Zoals veel mensen zeggen; Met socialisatie werken we dit er wel uit. Zo zit het niet in elkaar. Net zoals de jachthonden hun neus gebruiken zullen deze eigenschappen niet uitwisbaar zijn. Mocht je hier tegenop zien of wil je liever een hond die deze gedragingen niet heeft, kijk dan verder naar een ander ras waarbij het karakter beter bij je past.
Toch is het niet allemaal kommer en kwel. De Hollander heeft de drang om samen dingen te doen, samen lange wandelingen te maken, samen nieuwe uitdagingen aangaan, nieuwe varianten van sport ontdekken. Het kan een Hollander niet afwisselend genoeg zijn, vergeet het brave 100 meter volgen op een dood tempo, afwisseling is het sleutelwoord. Heeft u zin om een keer een workshop flyball te doen, schroom niet om dit te proberen. De Hollander is een snelle leerling en dat zal u merken in alles wat u doet met hem. Geef hem de uitdaging waarin hij zijn geestelijke energie kwijt kan, aanleg sporten in de vorm van schapen hoeden, speuren, zweetwerk. Behendigheid, flyball, treibball zijn ook zeker sporten waarin een Hollander zijn ei kwijt kan maar de Hollander zal hier soms best wel zijn eigen plan in trekken, een parcours maken wat hij zelf boeiender vindt dan wat jij hem verteld. Met een flinke dosis humor zijn dit soort sporten zeer zeker aan te raden.
Ook is er een speciale tak van hondensport waar niet elke Hollander, dankzij zijn gevoeligheid, geschikt voor is, IPO en KNPV. Er zijn bepaalde kennels die doelgericht fokken op honden die hiervoor geschikt zijn. Vaak zien we toch de kruising Hollanders er vaker terug dan de stamboom Hollanders. Wel is er een speciaal NK en WK voor de Hollander in deze sport.
Mocht je toch met je stamboom Hollander deze sport willen beoefenen, kijk dan goed waar de hond wordt gekocht en overleg met de fokker over je eigen wensen zodat er een goede karaktermatch gemaakt wordt met een hond die deze druk van sport aan kan.
Een Hollander zal niet een dag lopen mokken als er niks met hem gedaan wordt, ze hebben een groot aanpassingsvermogen. Toch als u hem niet geregeld uitdaagt tot dingen zal u zien dat u een passieve hond krijgt, een hond zonder lol in het leven. Laten we eerlijk zijn, een hond die alleen maar zijn tijd uit aan het liggen is, dat is toch ook niks.
Voor ieder wat wils qua uiterlijk. De korthaar, de ruwhaar of de langhaar. De karakters verschillen iets van elkaar, maar dit zijn meer persoonlijke meningen als werkelijke verschillen.
De Hollandse herder, een beschermd ras waarvan vele mensen denken dat het een kruising is, een ras dat je niet snel tegenkomt in het normale straatbeeld, een ras met genoeg intelligentie om zelf keuzes te maken, een ras zonder te veel nonsens, nuchter, loyaal, gezond en zonder extremen. Een ras van eigen bodem, de Hollandse Herder, een hond voor liefhebbers.
Een herdershond, trouw, intelligent, volgzaam en makkelijk te trainen. Maar is dit ook zo voor de Hollandse herder?
Om de Hollander te begrijpen zullen we een flinke tijd terug moeten gaan in de tijd, de 19e eeuw. De Hollander werkte samen met de herder op de weide en heide om te helpen met de kudde schapen op zijn plek te houden en te verplaatsen. Dit deed de hond zelfstandig, de hond moest intelligent en zelfstandig genoeg zijn om zelf keuzes te kunnen maken. De herder moest kunnen vertrouwen op dit instinct.
Later toen de schaapskuddes verdwenen en daarmee ook een grote populatie aan Hollanders heeft de boer de Hollander op een andere manier ingezet, melkkarren trekken, erf en het daarbij behorende vee te bewaken en zelfs helpen koeien op stal te zetten.
Nou klinkt dit stukje wel heel mooi en romantisch, een allround hond die van alle markten thuis is maar wat staat hier nou eigenlijk?
De Hollander, de karakteromschrijving die gold in de 19e eeuw en nu anno 2013 nog steeds.
De Hollander is een hond met een grote dosis zelfstandigheid en absoluut niet slaafs zoals mensen denken wanneer men het heeft over een herdershond. Deze zelfstandigheid mondt uit in het beter denken te weten in situaties. Wij als baas kunnen wel zeggen, dat de Hollander moet gaan zitten zodat ie een koekje verdient, maar daar denkt een Hollander vaak heel anders over. Dat vogeltje wat net weg vliegt, dat plukje gras wat even bestudeerd moet worden, die andere hond die even geregeld moet worden, er zijn tal van dingen en situaties die een Hollander vaak belangrijker vindt dan een stom snoepje of een in zijn ogen nutteloos gegeven commando. Hard aanpakken heeft geen zin, de hond zal zich afsluiten voor je en dit komt de relatie niet ten goede. Het vergt creativiteit om met de zelfstandigheid om te gaan, je zal echt leuker moeten zijn dan de situatie waar de hond zijn focus op heeft gelegd. Sommige mensen zien dit als last, andere mensen zien dit als een uitdaging.
De Hollander heeft van nature de eigenschap dingen te regelen, dat moesten ze bij de schaapskudde ook en dat doen ze vandaag de dag nog steeds. Het is geen onbekend fenomeen dat ze graag dingen najagen, katten, joggers, onzekere honden/kleine honden in sommige gevallen zelfs brommers of auto’s. Dit gedrag moet je in goede banen leiden, anders is er geen houden aan. Over het algemeen zullen ze niet bijten, schapen mogen ze ook niet bijten maar dat neemt niet weg dat het wel vervelend is als de hond ergens achteraan gaat en dit probeert te stoppen. We kunnen wel boos worden maar over het algemeen ben je gewoon stomweg te laat met reageren.
Bovengenoemd gedeelte mag misschien negatief over komen maar het is belangrijk te weten waar je aan begint als je een Hollander neemt. Zoals veel mensen zeggen; Met socialisatie werken we dit er wel uit. Zo zit het niet in elkaar. Net zoals de jachthonden hun neus gebruiken zullen deze eigenschappen niet uitwisbaar zijn. Mocht je hier tegenop zien of wil je liever een hond die deze gedragingen niet heeft, kijk dan verder naar een ander ras waarbij het karakter beter bij je past.
Toch is het niet allemaal kommer en kwel. De Hollander heeft de drang om samen dingen te doen, samen lange wandelingen te maken, samen nieuwe uitdagingen aangaan, nieuwe varianten van sport ontdekken. Het kan een Hollander niet afwisselend genoeg zijn, vergeet het brave 100 meter volgen op een dood tempo, afwisseling is het sleutelwoord. Heeft u zin om een keer een workshop flyball te doen, schroom niet om dit te proberen. De Hollander is een snelle leerling en dat zal u merken in alles wat u doet met hem. Geef hem de uitdaging waarin hij zijn geestelijke energie kwijt kan, aanleg sporten in de vorm van schapen hoeden, speuren, zweetwerk. Behendigheid, flyball, treibball zijn ook zeker sporten waarin een Hollander zijn ei kwijt kan maar de Hollander zal hier soms best wel zijn eigen plan in trekken, een parcours maken wat hij zelf boeiender vindt dan wat jij hem verteld. Met een flinke dosis humor zijn dit soort sporten zeer zeker aan te raden.
Ook is er een speciale tak van hondensport waar niet elke Hollander, dankzij zijn gevoeligheid, geschikt voor is, IPO en KNPV. Er zijn bepaalde kennels die doelgericht fokken op honden die hiervoor geschikt zijn. Vaak zien we toch de kruising Hollanders er vaker terug dan de stamboom Hollanders. Wel is er een speciaal NK en WK voor de Hollander in deze sport.
Mocht je toch met je stamboom Hollander deze sport willen beoefenen, kijk dan goed waar de hond wordt gekocht en overleg met de fokker over je eigen wensen zodat er een goede karaktermatch gemaakt wordt met een hond die deze druk van sport aan kan.
Een Hollander zal niet een dag lopen mokken als er niks met hem gedaan wordt, ze hebben een groot aanpassingsvermogen. Toch als u hem niet geregeld uitdaagt tot dingen zal u zien dat u een passieve hond krijgt, een hond zonder lol in het leven. Laten we eerlijk zijn, een hond die alleen maar zijn tijd uit aan het liggen is, dat is toch ook niks.
Voor ieder wat wils qua uiterlijk. De korthaar, de ruwhaar of de langhaar. De karakters verschillen iets van elkaar, maar dit zijn meer persoonlijke meningen als werkelijke verschillen.
De Hollandse herder, een beschermd ras waarvan vele mensen denken dat het een kruising is, een ras dat je niet snel tegenkomt in het normale straatbeeld, een ras met genoeg intelligentie om zelf keuzes te maken, een ras zonder te veel nonsens, nuchter, loyaal, gezond en zonder extremen. Een ras van eigen bodem, de Hollandse Herder, een hond voor liefhebbers.